Essence of Bharata Dharma

A study of the concept of "Hindutva" or "Hinduism" or "Bharatiyata" (these terms being interchangeable) is at once fascinating and a marvel. Its like the cosmic order as it unfolds itself in all its manifestation, it gets gigantic as we dwell deeper and deeper into it. Just like the "Vishwaroopa" shown to Arjuna by Lord Krishna in the battle field of Kurukshetra.

"Hindutva" is way of Life and a phenomenon combining in itself the Socio-Cultural-Religious-Economic-Political and spiritual aspects. This is exactly why we say "Hindutva" is way of Life, its inseparable and one flowing into other.

To examine and test the genesis of "Hindutva" with narrow , restrictive and negative mindset on parameters of recent origin of secularism or on Western values will be a futile attempt to understand the real essence of Bharata Dharma.

A moment comes in the history of a nation when in the course of social transformation , its people out of ignorance and having become bankrupt of ideas take recourse to the easy way of imitation. We see "Valentines Day" as more fashionable to our "Karva Chauth" (where married Hindu women fast for their husbands long prosperous life from sunrise to moon rise) . Did our Valentine wishers and Western apers ever wished you on any Hindu Festival ? NOPE. They spurn the traditional rituals and heritage. As a consequence every thing that is alien is depicted as virtue and fashionable.

We seem to be passing through such a phase of self-condemnation. Bereft of the correct perspective , the English educated liberals making a mockery of its past , subjecting it to ridicule. It is these English educated liberals who mock Hindu festivals and culture to pose as modern and cool.

Many of the old practices which preserved the essence of our tradition and nurtured the "Rta" (cosmic order) have come to be discarded as unscientific. Unless we wake-up to the reality and re discover ourselves, restore "Hindutva" ie Bharata to its pristine glory we may be trapped in the cesspool of an all pervading immortal an unethical existence.

Let not the the posterity point , an accusing finger at this generation that it had condemned itself to an evil way of life imitating the West.

Brundavan Gau-Shala Warangal

On a friends invitation happen to visit Hanumakonda . During this visit had a chance to visit Brundavan Goshala run by few Swayamsevaks. Most of the Hindus are Cow worshippers , we treat it as Mother. But majority of them are mute spectators when they are illegally sent to slaughter houses.

Unlike others, these Gau-premis took up the gauntlet to save Cows. They understood mere shouting to ban cow slaughter wont help and only practical way to help gau-mata is to educate the farmers and start a shelter(Gau shala) for abandoned ones.

Swayamsevaks had to fight it out on streets to save a big contingent of Cows/Bulls being illegally transported to Al-Kabeer slaughter house. I was an practical observer to their fight against Police department of Warangal led by an anti Hindu officer.

To save the cows they had to run from pillar to post. Knocked every door for help from Dist court to High Court, from Former DGP to Former High Court Justice, from MsLA to Public prosecutors. In the end , they came out triumphantly with the High Court intervention which passed the orders to District Collector favoring Gau-shala.

Brundavan Gau-shala has 200+ cows/bulls. If you are in Hanumakonda please do take out time to visit the place . To be amidst so many Gau-matas is an different experience.

నా కథ నాయకులూ 1: బాల శివాజీ - గో రక్షణ

శివాజీ వయస్సు అప్పుడు 12 ఏండ్లు. ఒక్కరోజున అతడు బీజాపూర్ రాజమార్గం మీదుగా వెళ్తున్నాడు. శివాజీ ఒక్క దృశ్యం కంటపడింది, ఒక కసాయివాడు ఒక గోవును చంపే ప్రయత్నం లో ఉన్నాడు . ఆ గోవు భయం తో అటుఇటు పరిగెత్తుతుంది . కసాయి వాడు దాన్ని కర్ర తో కొట్టి అదుపు చేయాలి చూస్తున్నాడు .

గోవు ను తల్లి గా ఆరాదించే హిందువులు అసహయులై తలలు వంచుకొని దుకాణాల లో కూర్చొని  ఈ దుర్మార్గపు చర్య ను నిస్సహాయంగా చూస్తున్నారు. బాల శివాజీ ఈ దురగాతని సహించలేక పోయాడు . వెంటనే తన ఓర లో నుండి ఖడ్గం తీసి ముందు కు లంగించి కసాయి వద్ద కు వెళ్ళాడు . తన ఖడ్గంతో కసాయి తో తలపడి గో మాత మెడ కు ఉన్న త్రాడు ను కోసివేశాడు ,  ఆవు పారిపోయింది.

 శివాజీ దాడి లో ఆ కసాయి వాడు చనిపోయాడు . ఈ వార్త దావానం లా రాజ్యం లో వ్యాపించింది . బీజాపూర్ సుల్తాన్ దర్బార్ లో ఫిర్యాదు చేయబడింది . నవాబు క్రోదం తో వూగిపోయినాడు . రాజ్యాన్ని కి ప్రమాదం గ ప్రమాదం గ తయారవుతున్న తన కొడుకు ని బీజాపూర్ నుండి పంపివేయాలని నవాబ్ శివాజీ తండ్రి ని ఆదేశించాడు .

శివాజీ బీజాపూర్ ను వదిలిపెట్టాడు, కాని హిందూ సమరాజ్య స్థాపన స్వప్నాన్ని మాత్రం వదిలి పెట్టలేదు . దానిన్ తన హృదయం లో బద్రపర్చుకున్నాడు , కొన్ని సంవత్సరాలు తరువాత ఆ రోజు రానె వచ్చింది. ఏ రాజ్యం నుండి పంపివేయబద్దదో ఆ బీజాపూర్ సుల్తాన్ శివాజీ మహారాజ్ ను తన రాజ్యం లో స్వతంత్ర హిందూ సామ్రాట్ గ గుర్తించి ఆహ్వానించాడు.  శివాజీ మహారాజ్ ఏనుగు ఫై ఊరేగుతూ బీజాపూర్ దర్బార్ లో ప్రవేశించాడు. సుల్తాన్ ముందుకువచ్చి స్వగతం పలికి శివాజీ ముందు శిరస్సు వంచాడు.

ప్రపంచం వంగుతుంది, వంచే వాడు కావాలి ( దునియా ఝుక్తి హై , ఝుకనేవల్ల చాహియే)